Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Από τη λιτότητα στον λιτό βίο.

Από τη λιτότητα στον λιτό βίο.
Πρώτη του μήνα σήμερα. Του μήνα Φλεβάρη. Έξω η ατμόσφαιρα είναι θολή. Ένα σύννεφο σκόνης στάθηκε στον Αττικό ουρανό ανθεκτικό στους ανέμους που φυσάνε.
Μια τέτοια θολούρα νιώθω να πρωτοστατεί και στα μυαλά των ανθρώπων της χώρας μας. Μια θολούρα που δοκιμάζεται ανάμεσα στην αισιοδοξία που τόσο ανάγκη έχουμε, αλλά και στην απαισιοδοξία που μας ταλανίζει κοντά έξι χρόνια.
Και να πεις δεν έχουμε δίκιο; Πριν λίγα χρόνια ξυπνήσαμε χρεοκοπημένοι. Ανυποψίαστοι ακούγαμε για ΔΝΤ για την αδυναμία της χώρας να σταθεί μόνη στα πόδια της. Και για έξοδο από το ευρώ, ακούγαμε και… έτσι όπως περνούσαν τα χρόνια η Ελλάς έγινε η χώρα των νεόπτωχων.
Πρώην νοικοκυραίοι παρέμειναν άνεργοι. Μια γενιά, η νέα, δηλαδή το μέλλον, φορτωμένη με πτυχία, απέκτησε ένα χαμόγελο αμήχανο, όμως με την ελπίδα να κυριαρχεί στο μυαλό της. Όσο όμως περνούσαν οι μέρες το αμήχανο χαμόγελο πλησίαζε αυτό της απελπισίας. Έπειτα, η νέα γενιά, άρχισε τα σχέδια για περιπέτειες. Να φύγει έξω, να βρει μια δουλειά άξια των πτυχίων της, να βρει μια θέση στον ήλιο του πλανήτη.
Άλλα από τα νέα παιδιά τη βρήκαν, τη θέση στον ήλιο του πλανήτη, άλλα τα εξαπάτησαν οι επιτήδειοι.
Ανεργία, ανασφάλεια, αμηχανία, αδικία… Και ήρθαν οι εκλογές! Λίγες μέρες πριν μπει ο Φλεβάρης και η κυβέρνηση άλλαξε. Αυτοί που ήταν οι υπεύθυνοι για το κακό που βρήκε τη χώρα, παρέδωσαν με εντολή του λαού, σε μια φρέσκια κυβερνητική ομάδα. Η ελπίδα ξεκίνησε να ανθίζει στις ψυχές του ταλαιπωρημένου λαού, τα χαμόγελα από αμήχανα, εξελίχθηκαν σε φωτεινά όμοια με τον ήλιο όταν λάμπει και οι παροχές από την επομένη κιόλας, άρχισαν να εκτοξεύονται με άνεση και πειθώ από τη νέα κυβερνητική ομάδα.
Θα δοθεί ξανά το δώρο των Χριστουγέννων, θα επαναπροσληφθούν οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, θα διακοπούν οι αποκρατικοποιήσεις. Τα κόκκινα δάνεια που αφορούν την πρώτη κατοικία θα ξεκοκκινίσουν, και ο απεχθής φόρος που από χαράτσι είχε βαπτιστεί σε ΕΝΦΙΑ, καταργείται τουλάχιστον για την πρώτη κατοικία.
Η νέα κυβέρνηση θα σκίσει το μνημόνιο, δεν θα πάρει την επόμενη δόση, θα διώξει την τρόικα, θα αλλάξει τέλος την Ευρώπη! Με λίγα λόγια, η Ελλάς από κατεστραμμένη, σήμερα πλησιάζει το ιδανικό κράτος.
Ποιος μπορεί να πάει κόντρα σε ένα τέτοιο καταπληκτικό πρόγραμμα; Κανείς, απαντώ χωρίς δεύτερη σκέψη και δεν έχω παρά να ευχηθώ να πετύχει το σχέδιο, να βγούμε από το αδιέξοδο, να ξεχρεώσουμε τα 340 δις ή μάλλον να μας τα κουρέψουν, να πάνε κάπου στη μέση και να τα καταφέρουμε επιτέλους!
Θέλω μόνο να προτείνω σε όλους μας να κρατήσουμε κάποιες επιφυλάξεις μέσα μας. Να θυμηθούμε αυτό που έλεγαν οι γιαγιάδες μας: «Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι». Όχι επειδή θέλω να πετάξω μια πρέζα απαισιοδοξίας, αλλά για να μην απογοητευτούμε πάλι και για να χαρούμε διπλά όταν πετύχει τα σχέδια της η νέα κυβέρνηση.
Όχι στη λιτότητα, αλλά ναι στον λιτό βίο. Σωστό! Το επικροτώ παρότι πολλοί συμπολίτες μας βιάστηκαν να το χλευάσουν. Ποια είναι η διαφορά; Αναρωτιούνται πολλοί γύρω μου.
Η διαφορά είναι μεγάλη, ωστόσο ο σοφός υπουργός με τις ακριβές ενδυματολογικές επιλογές, μοιάζει να μην βλέπει τη σημερινή πραγματικότητα. Οι Έλληνες έχουμε συνηθίσει στον μη λιτό βίο. Έτσι μας βρήκε η λιτότητα. Με ακριβά έξυπνα κινητά, με καγιέν, πόρσε, μεζονέτες ως πρώτη κατοικία. Με διακοπές στη Μύκονο, Σαντορίνη, Παρό, μπουζούκια. Με ψώνια στο Λονδίνο. Με ντουλάπες γεμάτες ρούχα, παπούτσια, κοσμήματα, επώνυμα ρολόγια και… με δάνεια τόσο υψηλά που σήμερα και αδυνατούμε και δεν θέλουμε να πληρώσουμε.
Αυτό θα πρέπει ο υπουργός να το εξηγήσει στον λαό του, επειδή, κι αυτό το λέω με βεβαιότητα, αυτή τη διαφορά της λιτότητας από τον λιτό βίο και δεν την κατάλαβε (ο κόσμος), αλλά και ούτε να την υποστεί επιθυμεί. Θέλω επίσης να του επισημάνω πως, ο λαός που θα κυβερνήσει μοιάζει με τα κακομαθημένα παιδιά. Αυτά που τα θέλουν όλα και όταν δεν τα έχουν είναι ικανά να γκρεμίσουν το σπίτι τους αφήνοντας τους γονείς τους, δηλαδή τους βασικούς υπαίτιους του αποτελέσματος, άναυδους…
Εύχομαι λοιπόν αυτός ο μήνας που σήμερα μπήκε να κάνει την αρχή που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο και που θα μας κάνει επιτέλους σοφότερους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου